Ο αιμοβόρος, για τα λαϊκά στρώματα, κρατικός προϋπολογισμός για το 2011, είναι ο διεστραμμένος καρπός που γέννησε το παντρολόγημα των στρατηγικών στοχεύσεων, που εδώ και είκοσι χρόνια προωθεί η άρχουσα τάξη, προκειμένου να εξασφαλίσει την ανταγωνιστικότητα και επικράτηση των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων, με τα αδιέξοδα του συστήματος λόγω της εντεινόμενης οικονομικής κρίσης. Η πάγια επιδίωξη της οικονομικής ολιγαρχίας να αυξήσει ακόμα περισσότερο τον πλούτο που κατέχουν οι εκπρόσωποί της, σε συνδυασμό με την ομολογούμενη και ανοιχτά πλέον αδυναμία των αστικών επιτελείων να ελέγξουν την κρίση και τις επιπτώσεις της, δημιουργεί ένα τερατούργημα, που δεν απειλεί μόνο να καταβροχθίσει τα πάντα, οδηγώντας στην απόλυτη εξαθλίωση εκατομμύρια και εκατομμύρια εργαζόμενους, αλλά εμφανίζεται πρόθυμο να συνεχίσει την ακόμα πιο μαζική καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων. Είναι ένας προϋπολογισμός που αποτυπώνει την ίδια την εξέλιξη του καπιταλισμού ως ενός συστήματος απόλυτα σάπιου και εντελώς παρασιτικού.

Μήπως όλα αυτά είναι υπερβολές; Την απάντηση τη δίνουν από μόνα τους δύο μόνο στοιχεία από την Εισηγητική Εκθεση του Προϋπολογισμού. Ο τρόπος κατανομής των κονδυλίων του Τακτικού Προϋπολογισμού και τα μεγέθη του Προγράμματος Δημοσίων επενδύσεων.

Οι ανθρωποθυσίες και το αίμα των λαϊκών στρωμάτων από τα οποία η κυβέρνηση αρπάζει δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, αποδεικνύεται με αριθμούς ότι είναι ένας πόλεμος της άρχουσας τάξης που συνθλίβει το λαό για να εξασφαλιστούν οι τόκοι προς τις τράπεζες, οι φοροαπαλλαγές των επιχειρηματικών ομίλων, τα οικονομικά κίνητρα προς το κεφάλαιο.

Οπως φαίνεται στο σχετικό πίνακα, από το σύνολο των 120,4 δισεκατομμυρίων ευρώ που είναι ο Τακτικός Προϋπολογισμός, πάνω από 65 δισ., δηλαδή το 54,4% του συνόλου των δαπανών θα πάνε κατευθείαν στους άρπαγες των τραπεζών, που έχουν αναλάβει εργολαβικά τη διαχείριση του δημόσιου χρέους. Μια χούφτα τράπεζες στην Ελλάδα, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Μ. Βρετανία, οι περισσότερες από τις οποίες πριν δυο δεκαετίες ήταν τράπεζες κρατικές, ελέω ΕΕ και απελευθέρωσης των αγορών, κατακλέβουν ολόκληρους κρατικούς προϋπολογισμούς, λεηλατούν τον πλούτο που παράγει η κοινωνία.

Ακόμα 2,5% προορίζεται για τη στήριξη επιχειρηματικών ομίλων με τη μορφή της συμμετοχής του Δημοσίου στο μετοχικό τους κεφάλαιο, για απαλλοτριώσεις που ευνοούν κατασκευαστικές εταιρείες, για το ΝΑΤΟ και για το αποθεματικό που συμφώνησε η κυβέρνηση με την τρόικα να βάλει στον προϋπολογισμό.

Από εκεί και πέρα, κοιτάξτε τι γίνεται. Στο κονδύλι «μεταβιβαστικές πληρωμές», το οποίο το 2009 ήταν 21,2 δισ. ευρώ, τώρα αναλογούν μόλις 18,7 δισ. ευρώ ή το 15,5% των κρατικών δαπανών. Με τα κονδύλια αυτά πρέπει να καλυφθούν όλες οι ανάγκες για τη λειτουργία όλων των κλάδων της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Πρόνοιας, του Πολιτισμού, των συγκοινωνιών, πρέπει να πληρωθούν οι υποχρεώσεις που έχει το κράτος απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση όλων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου.

Και φτάνουμε στο κονδύλι για «μισθοί και συντάξεις». Εδώ γίνεται η μεγάλη σφαγή, εδώ και οι μεγάλες λαθροχειρίες κυβέρνησης και τρόικας. Με βάση την Εισηγητική Εκθεση για το φετινό προϋπολογισμό, οι δαπάνες για αποδοχές και συντάξεις το 2009 διαμορφώθηκαν στα 25,5 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με την Εκθεση για το 2011, την επόμενη χρονιά προβλέπεται να δοθούν σε μισθούς και συντάξεις 19,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Μιλάμε για μια μείωση της τάξης των 5,7 δισ. ευρώ, ή αλλιώς το κονδύλι μισθοδοσίας και συντάξεων το 2011 θα είναι μειωμένο κατά 22,3%!!!

Για λόγους που μόνο οι κυβερνώντες γνωρίζουν, αλλά ο καθένας φαντάζεται ότι το κάνουν προκειμένου να συνεχίσουν να συκοφαντούν τους απασχολούμενους στο Δημόσιο, στην Εισηγητική Εκθεση για πρώτη φορά στα χρονικά δεν αναφέρεται ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων. Σύμφωνα με το φετινό προϋπολογισμό, οι εργαζόμενοι ήταν 511.913 και οι συνταξιούχοι 403.033 άτομα. Την ώρα, δηλαδή, που μια χούφτα μεγάλες επιχειρήσεις κερδίζουν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο και οι τραπεζίτες καταβροχθίζουν παραπάνω από το μισό Προϋπολογισμό του κράτους, 914.946 εργαζόμενοι και συνταξιούχοι μοιράζονται μόλις το 8,7% του (μειωμένου) ΑΕΠ της χώρας!

Το αποκλειστικό ενδιαφέρον ΕΕ - κυβέρνησης να στηρίξουν σε αυτή τη φάση κύρια το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, αδιαφορώντας για τις διαστάσεις που θα πάρει η καπιταλιστική κρίση, το βασικό δηλαδή πρόβλημα που αντιμετωπίζει η οικονομία και γονατίζει την κοινωνία ολόκληρη, είναι και οι επιλογές που κάνουν σε σχέση με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Η επιλογή τους, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι άλλες προτεραιότητες χρηματοδότησης, είναι να το αφήσουν και για την επόμενη χρονιά καθηλωμένο στα φετινά επίπεδα, των 8,5 δισ. ευρώ. Μόνο που το ΠΔΕ είχε φτάσει σε αυτά τα επίπεδα (8,4 δισ. συγκεκριμένα) ήδη από το 2004, ενώ το 2008 είχε αγγίξει τα 9,6 δισ. ευρώ.

Ο ρόλος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στο ζήτημα της αξιοποίησης του εργαλείου των Δημοσίων Επενδύσεων είναι γνωστός. Το υποβαθμίζουν όλο και περισσότερο, προκειμένου να αφήνουν ...ελεύθερο χώρο για την πραγματοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων και περιορίζονται μόνο σε έργα που είναι αναγκαία για τη χρηματοδότηση της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας.

Από τον περασμένο Οκτώβρη, όταν ανέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αποφασίστηκε δύο φορές η περικοπή των κονδυλίων του ΠΔΕ, με στόχο τη μείωση των κρατικών δαπανών, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το έλλειμμα. Τώρα, για να κουκουλώσουν την άρνησή τους να προχωρήσουν σε Δημόσιες Επενδύσεις, αναφέρουν στο σχετικό κείμενο ότι η Ελλάδα ...«υπερτερεί» σε ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου σε σχέση με την ΕΕ, αφού εκεί κινούνται με ρυθμό 2,8%, ενώ στην Ελλάδα είναι ...2,9% του ΑΕΠ. Βέβαια και το κονδύλι των 8,5 δισ. ευρώ είναι εντελώς αμφίβολο αν θα πραγματοποιηθεί, αφού σε αυτό συμπεριλαμβάνονται και έργα ύψους 2,3 δισ. ευρώ που σχεδιάζεται να γίνουν αποκλειστικά από εθνικούς πόρους.

Σε κάθε περίπτωση, η εξέλιξη των επενδύσεων συνολικά αναμένεται να είναι αρνητική και το 2001. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, πέρσι παρουσίασαν μείωση 11,4%, φέτος η πτώση τους εκτιμάται ότι θα φτάσει το 17,4%, ενώ ακόμα και σύμφωνα με τα σενάρια του προϋπολογισμού, το 2011 θα υπάρξει νέα μείωση 7,5%.

Αποτέλεσμα όλων αυτών θα είναι η κατακόρυφη αύξηση ακόμα και της επίσημα καταγεγραμμένης ανεργίας, από 9,1% πέρσι, φέτος θα φτάσει το 12,1%, για να σκαρφαλώσει το 2011 στο 14,6%, ποσοστά που σημαίνουν εκατοντάδες χιλιάδες νέους άνεργους, χώρια αυτούς που δεν καταγράφονται, επειδή μπορεί περιστασιακά να βρίσκουν κάποιο μεροκάματο.

Το κύριο, το σημαντικό, είναι ότι διευρύνονται συνεχώς τα αδιέξοδα της άρχουσας τάξης και των κυβερνώντων να διαχειριστούν την κρίση που έχουν απέναντί τους, την κρίση που δημιούργησε η πολιτική της εκμετάλλευσης και της στήριξης του κεφαλαίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά από τη δεκαετία του '50 και μετά, σημειώνεται απόλυτη πτώση του ΑΕΠ της χώρας και μάλιστα για τρεις συνεχείς χρονιές. Με βάση τις στατιστικές των αστών, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν πέρσι σημείωσε κάμψη 2,3%, φέτος θα κυλίσει στο -4,3%, ενώ και για τον επόμενο χρόνο η πτώση θα είναι σημαντική -3%.

Είναι απόλυτα βέβαιο ότι ο πόλεμος που έχει εξαπολύσει το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ ενάντια στους εργαζόμενους, δε θα έχει σταματημό. Και επειδή και οι στόχοι που βάζουν με τον προϋπολογισμό δεν πρόκειται να πιαστούν, αυτοί θα βρουν «πάτημα» για να κλιμακώσουν και τους επόμενους μήνες την επίθεσή τους. Στο χέρι των εργαζομένων είναι να βρουν τη δική τους περπατησιά στην κατεύθυνση της αντίστασης στη βάρβαρη πολιτική, αλλά και της πάλης για το λαϊκό μέτωπο αντεπίθεσης, κόντρα στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και για τη δημιουργία των συσχετισμών που θα μας επιτρέψει να πορευτούμε το δρόμο του άλλου τύπου ανάπτυξης, προς όφελος των εργαζομένων και ολόκληρου του λαού.