Όλοι μάθαμε πολύ γρήγορα την πρόταση της Ένωσης Ελλήνων Ξενοδόχων για τη λεγόμενη «λευκή βδομάδα». Φρόντισαν γι αυτό τα Μ.Μ.Ε., τα τόσο εχθρικά πάντα απέναντι στις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, των γονιών κι όλων των εργαζόμενων. Μάλιστα μάθαμε ότι «με προσωπικό ενδιαφέρον του ίδιου του πρωθυπουργού», που «το βλέπει θετικά», «τα αρμόδια υπουργεία, Τουρισμού και Παιδείας, επεξεργάζονται τρόπους για την υλοποίηση της πρότασης» και ότι σ΄ αυτά τα πλαίσια «εξετάζεται το ενδεχόμενο να μην πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια του έτους κάποιες μονοήμερες σχολικές εκδρομές ή επισκέψεις», προκειμένου να ικανοποιήσουν το αίτημα των ξενοδόχων.

Αποτελεί καθαρή ομολογία της κυβέρνησης και των «παπαγάλων» της στη διοίκηση της εκπαίδευσης, ότι είναι συνειδητοί υπάλληλοι της πλουτοκρατίας :

1. Ομολογούν ότι τα αιτήματα των φορέων της εκπαίδευσης (εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών) και οι ανάγκες των σχολείων, οδεύουν μονίμως στα καλάθια των αχρήστων των διάφορων υπηρεσιών (υπουργεία, διευθύνσεις εκπαίδευσης κλπ). Αλλά τα «αιτήματα της αγοράς», έχουν τον πρώτο ρόλο, ακόμα και στα θέματα της λειτουργίας του σχολείου. Η «λευκή βδομάδα» δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα. Οι επιθυμίες των ξενοδόχων κι οι ανάγκες τους για αύξηση των κερδών τους, θεωρήθηκαν από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ ως «αναγκαιότητα» στην οποία «οφείλει» να προσαρμοστεί και η σχολική πραγματικότητα.

2. Ομολογούν ότι οι «χαμένες διδακτικές ώρες» κι η «μείωση της σχολικής χρονιάς», συνεχίζουν να γίνονται σαν αποτέλεσμα αιτημάτων των ξενοδόχων (Όπως και τον καιρό του Αρσένη που μειώθηκε ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ η χρονιά κατά ένα μήνα). Να το σκεφτούν αυτό όσοι (κυρίως δημοσιογράφοι) τα ξεχνούν όλα αυτά, καθώς και τα κενά που υπάρχουν στα σχολεία, προκαλώντας χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες. Και μιλούν μόνο για «ώρες που χάνονται από τις καταλήψεις των μαθητών, ή τις απεργίες ή τις άλλες δραστηριότητες του κινήματος των εκπαιδευτικών».

3. Ομολογούν ότι οι εκδρομές αυτού του είδους, «αποτελούν μια ακόμα μπίζνα». Μια μπίζνα που καλούνται να την προωθήσουν , οι εκπαιδευτικοί (Στα Λύκεια και οι μαθητές) ως «πλασιέδες» των ξενοδόχων και των τουριστικών πρακτορείων. (Γι αυτό κιόλας παρουσιάζουν στην προπαγάνδα τους το πρόγραμμα αυτό και σαν ένα «δωράκι» προς τους εκπαιδευτικούς. «Δώρο» όμως … που επιστρέφεται στον αποστολέα).

4. Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Ξενοδόχων κ. Κώστα Λεβέντη, «Στις 4 με 7 Μαρτίου 2014, θα παραμείνουν κλειστά τα σχολεία, για να μπορούν οι οικογένειες να εκδράμουν σε ορεινούς προορισμούς και να απολαύσουν το πλούσιο φυσικό περιβάλλον των βουνών μας και τα χιονισμένα τοπία του». Οι ξενοδόχοι – με την άδεια του υπουργείου – επιχειρούν να κανονίζουν το πρόγραμμα του σχολείου, τη διάρκεια της χρονιάς, το χρόνο των διακοπών. Στην πρότασή τους μάλιστα λένε και ότι «Σε περίπτωση που τίθεται ζήτημα απώλειας διδακτικών ωρών, τούτες κάλλιστα θα μπορούσαν να αναπληρωθούν είτε από την περικοπή των σχολικών περιπάτων (…) είτε με την επίσπευση της έναρξης της προσεχούς σχολικής χρονιάς».

5. Ξεχνούν ότι στις μέρες μας ολοένα και περισσότεροι μαθητές μας δεν παίρνουν μέρος στις σχολικές εκδρομές ή στις επισκέψεις και άλλες δραστηριότητες, εξ΄ αιτίας της αδυναμίας τους να πληρώσουν τα εισιτήρια, ακόμα και για τα πούλμαν. Νομίζουν οι «επιχειρηματίες» ότι αν μας «υποχρεώσουν» … να ψωνίζουμε, τότε εμείς μπορούμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις τους. Ξεχνούν όμως ότι αυτοί οι ίδιοι και οι όμοιοί τους κεφαλαιοκράτες, μας πήραν όλη την αγοραστική μας δύναμη (Πρόσφατη είναι η υπογραφή της νέας συλλογικής σύμβασης  των ξενοδόχων με την ομοσπονδία των ξενοδοχουπαλλήλων, που έγινε δεκτή με διθυράμβους από το Σαμαρά). Ξεχνούν ότι οι άνεργοι κι οι φτωχοί γονείς των μαθητών μας, δεν μπορούν να πάνε εκδρομές, ούτε μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους για … σκι.

6. Ομολογούν ότι το κράτος και το υπουργείο φροντίζουν γι αυτούς που θέλουν να κάνουν σκι και δεν μπορούν, γιατί … τα παιδιά έχουν σχολείο. Αλλά δεν έχουν καμιά απολύτως έννοια γι αυτούς που πεθαίνουν απ΄ την πείνα, που υποσιτίζονται, που καίγονται απ΄ τα μαγκάλια, που πεθαίνουν έξω απ΄ τα νοσοκομεία, που κοιμούνται στα χαρτόκουτα. Άλλωστε η ιδεολογία του σχολείου, του κράτους και της κοινωνίας που ζούμε είναι αυτή : : «Όποιος μπορεί». Η κοινωνία των ευκαιριών, αλλά όχι των δικαιωμάτων.

7. Ομολογούν ότι το κράτος και το υπουργείο φροντίζουν όχι για να έχουν τα σχολεία δασκάλους, χαρτί, βιβλία, πετρέλαιο κλπ, αλλά για να πάρουν οι ξενοδόχοι όσο περισσότερα λεφτά μπορούν ακόμα κι απ΄ τα παιδιά. Γιατί όχι ; Ακόμα και το «μάθημα» της Ευέλικτης Ζώνης γίνεται πια με … εισιτήριο και μέσα στο σχολείο ( π.χ. Βριλήσσια).

8. Το Νέο Σχολείο της αγοράς είναι εδώ κι είναι ολόκληρο μια μπίζνα. Απ΄ το πρόγραμμά του, απ΄ τα προγράμματα και τα project, απ΄ την ευέλικτη ζώνη του, απ΄ τις εκδρομές του, μέχρι τις εργασιακές του σχέσεις και μέχρι το περιεχόμενο των βιβλίων και των μαθημάτων.

Θέλουμε να πούμε προς κάθε πλευρά ότι

• Και τον τουρισμό (όπως κι όλα τα άλλα θέματα της ζωής μας) τον «συζητάμε» και τον απαιτούμε σαν ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, αλλά ποτέ με κριτήριο την κερδοφορία των κεφαλαιοκρατών.

• Τις διακοπές των μαθητών μας, τις καθορίζουν ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ και όχι οι προτεραιότητες του κέρδους των ξενοδόχων.

• ΕΞΩ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΠ΄ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.

• ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΖΩΗΣ.

• ΕΝΙΑΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.