ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΑΙΡΕΤΩΝ-ΠΡΟΕΔΡΩΝ (9/2) ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ (10/2/2018) ΤΗΣ ΔΟΕ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Σε μια περίοδο που δυναμώνει η επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά μας και προετοιμάζονται νέες αντιδραστικές αλλαγές στη δομή και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης και στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, πραγματοποιήθηκαν δύο κεντρικές διαδικασίες της ΔΟΕ, οι οποίες δυστυχώς δεν κατέληξαν σε καμία συγκεκριμένη απόφαση (όλα τα θέματα παραπέμφθηκαν σε έκτακτο Δ.Σ. της ΔΟΕ στις 14/2). Είναι και αυτό ένα ακόμα δείγμα της κρίσης στην οποία βρίσκεται το συνδικαλιστικό κίνημα στον Κλάδο μας.

Α. ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ 10/2/2018

Η Ολομέλεια Προέδρων έγινε μετά την ολοκλήρωση των Γενικών Συνελεύσεων των Συλλόγων, 22/1 – 8/2/2018, όπου η ΑΣΕ κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση με εκτίμηση της περιόδου, πλαίσιο πάλης και πρόγραμμα δράσης. Αν και μόνο 9 Σύλλογοι είχαν απαρτία, σε μια σειρά άλλους Συλλόγους οι Γ.Σ. είχαν μεγαλύτερη συμμετοχή από προηγούμενες φορές κι αυτό είναι ένα μικρό θετικό βήμα που χαιρετίζουμε! Παρόλα αυτά η Ολομέλεια δεν είχε καταστατική απαρτία, αφού οι περισσότεροι πρόεδροι δεν είχαν δικαίωμα ψήφου λόγω έλλειψης απαρτίας.

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, ως ΑΣΕ κάναμε σαφές, σε αντίθεση με όλες τις άλλες δυνάμεις, ότι έπρεπε να παρθούν αποφάσεις την ίδια μέρα της Ολομέλειας, σε ανοιχτή ενώπιων όλων των Προέδρων συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΔΟΕ, παίρνοντας υπόψη τις λίγες έστω αποφάσεις Γ.Σ. (9 με απαρτία), τις προτάσεις των παρατάξεων που εκπροσωπούνται στο Δ.Σ. και φυσικά τη γνώμη όλων των Προέδρων που ήρθαν χωρίς απόφαση.

Δυστυχώς η πρότασή μας δεν έγινε δεκτή, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί για άλλη μια φορά μια διαδικασία όπου από τις 2 μ.μ. και ύστερα η αίθουσα άδειαζε σταδιακά, πρόεδροι και μέλη του Δ.Σ. μιλούσαν σε άδειες καρέκλες. Τελικά η διαδικασία της Ολομέλειας έκλεισε με την τοποθέτηση του προέδρου, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι τη μέρα εκείνη δε θα παιρνόταν καμία απόφαση και όλα μεταφέρονται σε συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΔΟΕ άλλη μέρα.

Επιβεβαιώθηκε δυστυχώς η ΑΣΕ ότι καμία άλλη δύναμη δεν είχε σκοπό να παρθούν αποφάσεις οργάνωσης του αγώνα και μοναδική έγνοια των δυνάμεων που διαμόρφωσαν κοινή εισήγηση προς τις Γ.Σ. των Συλλόγων (3 ΔΑΚΕ, 2 ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, 1 ΑΕΕΚΕ, 1 ΕΡΑ) ήταν να περάσει η εισήγησή τους και σε κάθε περίπτωση να μπει φραγή στην υιοθέτηση πλευρών του πλαισίου της ΑΣΕ που είχαν υιοθετηθεί από αρκετούς Συλλόγους είτε με απαρτία είτε χωρίς.

Οι τοποθετήσεις των εκλεγμένων προέδρων με τα ψηφοδέλτια της ΑΣΕ, αλλά και πολλών ακόμα προέδρων από όλη τη χώρα,  τόνισαν την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για τα διακαιώματά μας κόντρα στην απογοήτευση και τη μοιρολατρία που καλλιεργεί η πλειοψηφία της ΔΟΕ. Ανέδειξαν τη θετική πείρα από τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος που οργανώθηκαν σε πείσμα της άθλιας και απεργοσπαστικής στάσης της ΑΔΕΔΥ – που δεν κήρυξε καν απεργία, όταν ψηφιζόταν το πολυνομοσχέδιο στη Βουλή – αλλά και της στάσης της ΔΟΕ που ακολούθησε τη γραμμή της ΑΔΕΔΥ. Μεταφέρθηκε πλούσια πείρα από τη δράση των σωματείων, από τη συμπόρευση με συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα, από την προσπάθεια να κατακτηθούν νίκες σε επίπεδο σωματείου.

Είναι θετικό ότι το πλαίσιο πάλης αλλά και μια σειρά κινητοποιήσεις που πρότεινε η ΑΣΕ, όπως κινητοποίηση ενάντια στη δίκη των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ 20/2, για τους πλειστηριασμούς 21/2, εβδομάδα δράσης για τους διορισμούς με κορύφωση τις κινητοποιήσεις στις 2/3, πανεργατική απεργία μέσα στον Μάρτη, αλλά και πλευρές, όπως καταδίκη της στάσης των πλειοψηφιών ΔΟΕ και ΑΔΕΔΥ στις 12/1, η θέση για άμεσους μόνιμους διορισμούς όλων των αναπληρωτών και εξίσωση των δικαιωμάτων μόνιμων και αναπληρωτών, γίνονται και θέσεις πολλών Συλλόγων σε όλη τη χώρα!

Για μια ακόμα φορά γίνεται φανερό ότι ο υπάρχον συσχετισμός στη ΔΟΕ με τις δυνάμεις που συγκροτούν το προεδρείο (ΔΑΚΕ – ΔΗ.ΣΥ. – ΕΡΑ – ΑΕΕΚΕ) αλλά και τη μόνιμη στήριξη που παρέχουν σ΄ αυτό οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, αποτελεί εμπόδιο στην οργάνωση του αγώνα του Κλάδου. Γι’ αυτό πρέπει να προσπεραστεί, να οργανώσουμε την πάλη μας μέσα από τους Συλλόγους μας, αλλάζοντας και τους συσχετισμούς και να περάσουμε στην αντεπίθεση διεκδικώντας χωρίς καμία ταλάντευση ζωή, μόρφωση και δουλειά με δικαιώματα! Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δίνουν το καλύτερό τους εαυτό στην προσπάθεια αυτή!

Β. ΣΥΣΚΕΨΗ ΑΙΡΕΤΩΝ-ΠΡΟΕΔΡΩΝ 9/2/2018 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ: ΜΙΑ «ΧΡΟΝΙΑ» ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΙΚΑ …ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Ως Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών (ΑΣΕ) είχαμε ξεκαθαρίσει εδώ και καιρό ότι δε μπορεί, τη στιγμή που γίνεται χαμός, η επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-ΣΕΒ και κομμάτων του κεφαλαίου εντείνεται, ο Κλάδος να ασχολείται μονόπλευρα με το ζήτημα της αναμοριοδότησης των σχολείων και μάλιστα για δεύτερη χρονιά και όχι μόνο!

Είχαμε τοποθετηθεί συνολικά για το θέμα με ανακοίνωση από τον Γενάρη του 2017. Είχαμε επίσης τοποθετηθεί και στο Δ.Σ. της ΔΟΕ ότι η διαδικασία για το θέμα θα έπρεπε να ήταν σύντομη και συγκεκριμένα η εξής: κοινή απόφαση των ΔΣ ΔΟΕ και ΟΛΜΕ ως κατεύθυνση προς Συλλόγους και ΕΛΜΕ (που δεν υπήρξε!), απόφαση κάθε Συλλόγου για τα σχολεία της περιοχής του, κοινή απόφαση των Συλλόγων σε επίπεδο ΠΥΣΠΕ και στη συνέχεια σε επίπεδο ΑΠΥΣΠΕ, αποστολή της τελικής τους πρότασης στη ΔΟΕ και κατάθεσή της από το Δ.Σ. της ΔΟΕ στο Υπ. Παιδείας.

Μια τέτοια διαδικασία θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί από πέρυσι ή έστω φέτος πολύ πριν τα Χριστούγεννα, όπως έγινε με τους Συλλόγους στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου που είχαν στείλει την κοινή τους πρόταση από τότε.

Αντί γι’ αυτό η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ ξεκίνησε από πέρυσι, αφού οι Σύλλογοι είχαν καταρχήν καταλήξει σε πρόταση, με Περιφερειακές Συσκέψεις σε όλη τη χώρα, διαδικασία που επαναλήφθηκε και φέτος (;), παρά το γεγονός ότι οι Σύλλογοι είχαν και πάλι στείλει πρόταση και μεμονωμένα και σε πολλές περιπτώσεις κατά ΠΥΣΠΕ, ενώ το Β. Αιγαίο, όπως προαναφέραμε, και σε επίπεδο Περιφέρειας. Πιστεύουμε ότι το ίδιο μπορούσαν να έκαναν και οι υπόλοιπες περιοχές, αν τους είχε ζητηθεί. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι μια παρόμοια διαδικασία με Περιφερειακές Συσκέψεις σε όλη τη χώρα είχε γίνει και πριν τις προηγούμενες εκλογές των αιρετών από τους τότε αιρετούς του ΚΥΣΠΕ, για να ακούσουν, όπως έλεγαν, τη βάση του Κλάδου για το ζήτημα, από τις οποίες τελικά μόνο οι προεκλογικές τους ανάγκες ικανοποιήθηκαν και κανείς δεν έμαθε τι τους είπε η Βάση του Κλάδου!

Στις φετινές Περιφερειακές Συσκέψεις, που πραγματοποίησε το Δ.Σ. της ΔΟΕ στις 31/1 και 6/2/2018, υποτίθεται ότι  οι Σύλλογοι κατέληξαν σε προτάσεις σε επίπεδο ΑΠΥΣΠΕ κι όπου υπήρχαν προβλήματα θα το ξανάβλεπαν και θα έστελναν στο Δ.Σ. της ΔΟΕ την τελική τους πρόταση, κάτι που λίγο πολύ έγινε γι’ αυτό και δημιουργήθηκαν πίνακες ανά Περιφέρεια με τα παλιά και τα προτεινόμενα από το ΠΥΣΠΕ (αλλά και το Υπ. Παιδείας) μόρια.

Παρόλα αυτά, αν και το Δ.Σ. της ΔΟΕ δεν είχε παρά να προωθήσει την πρόταση των Συλλόγων κάθε Περιφέρειας, η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ επέμεινε και πραγματοποιήθηκε στις 9/2 Πανελλαδική Σύσκεψη στην Αθήνα με τους Προέδρους των Συλλόγων και τους αιρετούς όλων των ΠΥΣΠΕ και ΑΠΥΣΠΕ και φυσικά του ΚΥΣΠΕ, ένα σώμα 250 περίπου ανθρώπων, όπου σε τραπέζια εργασίας αποτύπωσαν μέσα σε 1-2 ώρες στον πίνακα τη συμφωνία τους, πράγμα που μπορούσε να είχε γίνει στην Περιφέρειά τους εδώ και καιρό, και στη συνέχεια την ανακοίνωσαν, πράγμα που μπορούσε να είχε γίνει και προωθηθεί από το Δ.Σ. της ΔΟΕ.

Κι όλα αυτά με δεδομένα ότι: οι  παρατάξεις της πλειοψηφίας στα Δ.Σ. ΔΟΕ και ΟΛΜΕ φρόντισαν να μη βγει κοινή θέση των δύο Ομοσπονδιών, παρά την επιμονή της ΑΣΕ. Ότι η όποια μοριοδότηση των σχολείων γίνει αποτελεί ένα πολύ μικρό κομμάτι της μοριοδότησης των υπηρεσιακών μεταβολών, το πλαίσιο των οποίων παραμένει πέρα κι έξω από τις σύγχρονες ανάγκες των εκπαιδευτικών και της δημόσιας εκπαίδευσης. Και το ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ότι οι ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ τείνουν προς εξαφάνιση, αφού οι διορισμοί είναι μηδενικοί και οι μεταθέσεις και αποσπάσεις σφαγιάζονται!

Προς τι λοιπόν τόση σπουδή και «σπατάλη» χρόνου από την πλειοψηφία της ΔΟΕ για ένα ζήτημα που τελικά επηρεάζει πολύ λίγο τη ζωή των συναδέλφων; Δικαιολογούν τέτοια χρονοβόρα διαδικασία οι ανάγκες των παρατάξεων της διευρυμένης πλειοψηφίας που συναποφάσισε τη διαδικασία; Την ίδια στιγμή, η ΔΟΕ, όπως και η ΟΛΜΕ, δεν έχουν να επιδείξουν ούτε μία σοβαρή αντίδραση στην αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική βαρβαρότητα! Δεν είναι κι αυτός ένας ακόμα τρόπος να βάλουν πλάτη στην αντιλαϊκή βαρβαρότητα, αλλού δηλαδή να κρίνονται οι ζωές μας κι αλλού να «βόσκει» η Ομοσπονδία μας; Τα συμπεράσματα, συνάδελφοι, δικά σας για το ρόλο που παίζουν αυτές οι πλειοψηφίες!

Οργάνωση του αγώνα και σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική χρειάζεται ο Κλάδος μας και όχι ατέρμονες συζητήσεις!!

Μία απάντηση υπάρχει: περνάμε στην αντεπίθεση ενάντια και στην αντιλαϊκή πολιτική και στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες!

Διεκδικούμε τη ζωή μας, ούτε βήμα πίσω από αυτό!

Αθήνα, 12/2/2018